Spływ Łobzonką z Kościerzyna Wielkiego do Klawek

2015

14 listopada br., grupa młodych kajakarzy z Koła Turystów Górskich im. Klimka Bachledy z Kcyni spłynęła rzeką Łobzonką na odcinku, który wśród braci kajakarskiej na ogólnopolskich forach internetowych szczyci się nazwą „kajakowym poligonem”, z Kościerzyna Wielkiego do Klawek.

Od wielu lat zachęcamy swoich kolegów kajakarzy z całej północnej Polski do odwiedzenia Łobzonki. W ostatnim czasie udało nam się zainteresować wykorzystaniem jej walorów sportowo-rekreacyjnych uczniów i pracowników Szkoły Podstawowej w Falmierowie kierowanej przez mgr Marka Kułakowskiego oraz młodzież i nauczycieli Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego im. M. Kopernika z Wyrzyska (mgr Oliwia Rozpłoch).

Jakże miło było wrócić na tak znane doskonale zwałki, bystrza i cofki. Pokonywanie ich sprawiało przyjemność, wzruszało i napawało dumą, że są tutaj blisko rzeki, których piękno i charakter w niczym nie ustępuje tym najsłynniejszym (Drawie, Brdzie, Kurtyni czy Rozpudzie). Wcześnie rano w sobotę grupa wyjechała na spotkanie przygody. Spływem tym chcieli rozpocząć stałą współpracę z władzami samorządowymi Wyrzyska w promowaniu wśród mieszkańców aktywnego wypoczynku nad tą wspaniałą rzeką i zarazem nawiązać do tradycji przedwojennej wyrzyskiej Ligi Morskiej i Kolonialnej.

Trasa kajakowej wyprawy wiodła najpiękniejszym przełomowym odcinkiem Łobzonki. Odprawę przed spływem przeprowadził Jacek Maćkowski Instruktor Kajakarstwa PZK, który omówił trasę oraz oczekujące kajakarzy liczne naturalne przeszkody. Wskazał na zasady sygnalizacji niebezpieczeństw i ustalił szyk, w jakim mieli płynąć uczestnicy spływu. W spływie tym wzięli udział wychowankowie kcyńskiej placówki resocjalizacyjnej asekurowani przez doskonałych kajakarzy z Nakła nad Notecią i Sadek. Młodzi adepci kajakarstwa odważnie podjęli się zmierzenia z najtrudniejszym odcinkiem tej wspaniałej rzeki. Pokonywanie licznych „zwałek”, wypłyceń i cofek kształtowało w nich poczucie szacunku do piękna naszej krajeńskiej przyrody, zaufanie do asekurujących kolegów, uczyło odpowiedzialności i zaradności oraz korygowało wyobrażenia o swoich możliwościach i umiejętnościach. Wijąca się wśród leśnego podszytu rzeka poprzegradzana była licznymi sekwencjami zwalonych drzew, poukładanych w trudne do przepłynięcia labirynty, barykady i tamy. Pokonywanie ich sprawiało wiele zabawy i przyjemności.

Doskonalenie umiejętności pokonywania przeszkód pod i nad wodą odbywało się tzw. „glusiem” czy „żółwikiem”. Mijane meandry otwierały jak w teatrze nowe akty i odsłony jesiennego przedstawienia. Splątane korzenie nadrzecznych drzew, podobne do włosów mitycznej Gorgony, ścieliły się przed kajakami.

Otaczające koryto rzeczne buki, olchy i leszczyny udrapowane w złoto i purpurę mieniły się tajemniczo w delikatnych promieniach słońca, a poranna mgiełka dodawała otoczeniu niezwykłości i tajemniczości. Lekkie podmuchy wiatru zrzucały na nasze głowy szeleszczące kaskady jesiennych liści, które jak małe okręty kręciły się bezradnie w cofkach, a niekiedy porywane wartkim nurtem wyprzedzały kajaki.

Chcielibyśmy podziękować władzom samorządowym Wyrzyska, za pomysł wykarczowania i uregulowania odcinka ostatniej dziewiczej rzeki w powiecie pilskim. Jest ona często odwiedzana przez kajakarzy z Poznania, Piły, Bydgoszczy, a nawet Warszawy.

Po przepłynięciu 7,8 kilometrów zatrzymaliśmy się w rejonie miejscowości Klawek, gdzie zapakowaliśmy sprzęt i powróciliśmy do Kcyni.

Koło Turystów Górskich w Kcyni